Soep na de maaltijd
Het ijskoude enverwarmingloze Nepal hebben we verruild voor het warme (20-30 graden)Bangkok. We moesten alleen nog wel een transit maken in het door ons zo gevreesde Delhi. Gelukkig bleven we niet vastzitten in het armoedige en overbevolkteIndia en konden we onze reis richting Bangkok zonder problemen voortzetten. Na de overstap merkten Marc en ik het verschillende (t.a.v. het backpackerspubliek in Nepal en India) publiek op in het vliegtuig. Het Thailand-publiek kenmerkt zich geheel volgens het welbekende stereotiep: mannen, vaak Engelsen, rond de 45 jaar, grote bierbuiken en veelal rijkgeschakeerd met een veelvoud aan tattoos en piercings. In Nepal waren we cultuurbewuster publiek gewend. Hiermee wil ik niet de indruk wekken dat wij niet van en feestje houden. Wij doen dit echter op 'ingetogen'wijze.
Wij delen onze dag in zodat we 's avonds een biertje kunnen drinken op de gezellige toeristische straten van Bangkok. We moeten wel de ladyboys en ander 'gespuis' van ons afslaan. Die schieten je elke meter op destraat toe. Overdag bezichtigenwe de paleizen vankoning Ramanegen en de vele Boeddhistische tempels.Afgezien van de ladyboys is Bangkok veel welvarender en schoner i.v.m. de door ons al bezochte plekken.De taxichauffeurs zijn daarentegen even gehaaid in de onderhandelingen als in de andere Aziatische landen. Met het enige verschil dat er geen grof geschut wordt ingezet . (Zooverkwam ons in India dattijdens de rit onverwacht een vent met een dubbelloops jachtgeweer plaatsnam in de taxi naast de chauffeur, waarna de onderhandelingen heropend werden over de prijs, met een verdubbeling als inzet. Wij lieten ons niet van de wijs brengen en hielden voet bij stuk aangaande de oorspronkelijk afgesproken prijs.)
Ook valt er geen progressie te bespeuren in de wijze van serveren. De soep wordt, ondanks herhaalde instructies gegeven te hebben, geserveerd na de hoofdmaaltijd. De mensen in Thailand zijn wat geslotener dan de Nepalezen. Wellicht komt dit door het gebrek aan Engels. Wij roemen de sympathie en spontaniteit van de Nepalezen. Het hotel waar we in verkeren is ver weg het fijnst tot nu toe.
De volgende dagen zullen we verkassen richting het noorden van Thailand (Chiang Mai) waar de sportjournalist tussen de lianen, varens en olifanten verslag zal doen. Rest ons niets danjullie allen nog een prettige 2e kerstavond te wensen.
Groet van Jan
Reacties
Reacties
We doen onze uiterste best om onze avonturen op te leuken met foto's, maar zeker de kiekjes die gemaakt zijn met onze snelle smartphones zijn niet makkelijk op de pc te krijgen. Jullie houden daarom nog vele leuke foto's tegoed.
Overigens voegen we soms nog wat plaatjes toe in oudere albums, dus vergeet niet om daar ook eens te kijken!
Weer een leuk verhaal, maar als jullie nu eens geen soep bestellen maar een toetje? Of zou je dat dan weer aan het begin van de maaltijd krijgen?
wanneer ga je naar australie neef j.? ik vond je minder krampachtig op de foto staan!
Voor Marc : jullie laatste verhaal doet me terugdenken aan plm. 1993-1997, toen jij vaak nog even snel ,vlak voor aanvang vd volgende ronde (in het schaaktournooi), een kop soep naar binnen moest werken,terwijl de klok al liep. Nu dus meer tijd voor de soep....
Goeie reis naar Noord-Thailand, en we kijken natuurlijk weer reikhalzend uit naar jullie nieuwe lotgevallen !
Justus
Mooie verhalen!!! keep them coming!!!
@boss: 1 februari vlieg ik naar Australie. In Thailand is het leven een stuk warmer, daarom geen reden voor krampachtigheid!
@Ankie: We vrezen dat het toetje na de rekening wordt geserveerd.
@Justus: Marc is inderdaad nog steeds verzot op (tomaten)soep.
@ Jan G: No worries mate. Zolang we verbinding hebben en niet worden opgepeuzeld door een tijger blijven we schrijven.
@iedereen: Alvast een goed oud en nieuw!!
Ik eet mijn toetje ook vaak als eerste.
jij ook
jullie ook een goede jaarwisseling. Waar blijft nou het verhaal van de gediplomeerde sportjournalist? Ik zag wel veel nieuwe foto's.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}