Dat in Jakarta geen noemenswaardige bezienswaardigheden zijn, wisten we al, daarom vlogen we linea recta naar Yogyakarta. Positioneel was dit ook een goede keus, we wilden naar de oostkant van Java reizen om vervolgens met de boot naar Bali te varen. Yogyakarta heeft met zijn 500.000 inwoners 4 keer zo weinig inwoners als Kuala Lumpur, maar mag naar Nederlandse begrippen best nog een grote stad genoemd worden. Desalniettemin was er geen biet te doen. De tempel van Borobudur was wel indrukwekkend, al beseffen we dit na de duizendste bezochte tempel niet meer zo. Na de Taj Mahal bezichtigd te hebben, kan het alleen nog maar minder worden. De goden waren mij bij de bezichtiging niet goed gezind, mijn 28e verjaardagsfeestje verstierden ze met een paar forse regenbuien. Het tropische klimaat kent regenseizoenen, en daarin begeven wij ons op het moment.

Gelukkig is het Indonesische volk, op een enkeling na, een behulpzaam, erg vriendelijk en vrolijk. Daarentegen hebben ze met eieren veel problemen. Na het bestellen van een ' Egg Sandwich' moest ik opeens 10.000 Rupiahs meer betalen, met de reden dat er ei op zat.. De logica ontging me een beetje. Gelukkig is dit astronomische bedrag nog geen euro waard, dus ik kon er wel mee leven. Marc informeerde verder voor het ontbijt van mijn verjaardag naar de mogelijkheden. Tot zijn ontsteltenis werd er wel scrambled egg, boiled egg en omelette gemaakt, maar het zo gewenste gebakken eitje voor de jarige zat er, ook na hevig aandringen, niet in. Beter een half ei dan een lege dop. Het omeletje was ook heerlijk. Het ' defect' in het ontbijt werd voorts gelukkig ook nog ruimschoots gecompenseerd door de jarige Job op taart te trakteren. ( Dank overigens voor al jullie felicitaties!)

In Java was overigens de sterrenstatus van de heren weer rijzende. Na warm te hebben gedraaid betreffende de grote aandacht in India, waren Jan en Marc niet meer benauwd voor ' het stukje integriteit en welverdiende respect' (Jiskefet) dat hen zo toekomt.

'Zaterdagavond 15 januari zouden de heren tussen 21:00 en 23:00 een powernap pakken om daarna de stad Yogyakarta onveilig te maken. Een tegenvaller was dat er helaas nooit meer opgestaan werd. Wel 's ochtends gelukkig, maar toen was het feest al lang weer over. We zetten ons dagelijkse patroon maar weer voort door wederom aan de ei te gaan. ( Ik schat dat we inmiddels we 1 maand lang al aamn de omelette zitten bij het ontbijt. Veel andere opties zijn er ook niet; fried rice staat als enige andere optie op het menu).

De vulkaan Mount Bromo was de mooiste ervaring van onze Java-reis. Zo hadden we ons verslapen 's ochtends vroeg door niet om 3:00 uur maar 4:00 uur AM op te staan. Derhalve misten we de bussen richting Bromo op het busstation. Na lang wikken en wegen en hard onderhandelen zijn we toch achterop bij twee motorcyclers gesprongen. Het werd een enerverende en schitterende rit langs de sawa's en kleine bergdorpjes. De vulkaan Bromo was het absolute hoogtepunt. De vulkaan was een maand geleden nog uitgebarsten, de sporen waren nog zichtbaar. In een , op een maanlandschap lijkende, lege vlakte moesten we naar de Bromo lopen. De weergaloze uitzichten vanaf de krater kunt u zien in het fotoalbum.

We reisden snel door naar Oost Java om daar de oversteek naar Bali te maken. Heel veel reizen, ik schat dat we 12 uur in de trein hebben gezeten; de Bromo maakte veel goed. Op het moment zitten we, na een paar dagen aan het strand van Pemuteran (Noord Bali) gezeten te hebben, in Singaraja. Dit is ons uitgangspunt van onze motorcycle tour van 5 dagen door de binnenlanden van Bali. Hopelijk kunnen we daar ons ei kwijt aan u; afhankelijk van het internet en de ontbijtkaart.

Jan