Na met gierende banden Java te hebben doorkruist, zitten we nu op het naastgelegen Bali. Dit is alweer de laatste bestemming van ons Aziatische avontuur; de tijd vliegt!

Toch stonden we hier na aankomst met de ferry niet te lang bij stil en besloten we om dit kleine eiland zelf te ontdekken. Ondanks mijn prestatie op de eerste dag een zonnesteek op te lopen (het is nu regenseizoen) vertrokken we een dag later per scooter. Hoewel beiden 0,0 ervaring op dit vervoersmiddel, leek ons dit toch de beste optie om Bali te verkennen. Je bent volkomen vrij, het is snel en kostenbesparend. Een scooter is min of meer een volautomatische fiets, dus dat was zo onder de knie. Het links rijden vergde iets meer tijd, maar was al snel routine.

Voor het reisgemak en het idealistische plaatje lieten we onze grote backpacks achter bij een hotel en namen we voor vijf dagen alleen een rugzak mee. Puur op de bonnefooi zijn we op deze wijze door dit mooie Indonesische eiland getrokken. Tijdens deze trip hebben we kunnen genieten van de Balinese gastvrijheid, de schitterende natuur en een ultiem gevoel van vrijheid.

Wie nog naar Bali wil gaan raad ik daarom aan om er met de scooter op uit te trekken. Januari is echter niet de beste tijd, vanwege het snel veranderende weerstype. Vooral de laatste dag, toen we een flinke afstand van zuid naar noord moesten overbruggen, ondervonden we dit. Na al geruime tijd stevig uit onze t-shirtjes te zijn gewaaid, nam het onheil in de bergen steeds meer toe. Er was echter geen andere keuze dan doorrijden, dus werd dat deel in de kou, dikke mist en met een angstvallig lege tank volbracht. Maar na zware arbeid is het goed rusten en ik schrijf dit verslag dan ook aan de rand van het riante hotelzwembad in Lovina, een badplaats bekend om haar dolfijnen.

Voor de rest is het hier business as usual. Ontbijten met ei en ‘s middags leggen we zonder blikken of blozen twintig mille neer voor een nasi goreng. Ook aan het tenenkrommende en soms hilarische Engels op de menukaarten zijn we gewend, hoewel de zin ‘If order more, will be charger in your bill’ ons toch deed verbazen.

Beter, maar waarschijnlijk ook schuiner Engels zullen we horen als we in Kuta zijn. Dit is namelijk het Salou voor de Australiërs. Op deze plek zullen we onze gezamenlijke reis op feestelijke wijze afsluiten. Mocht er in de tussentijd niets urgents gebeuren, is dit het laatste verslag van mijn hand. Bedankt voor alle leuke reacties en ik zie jullie weer in het veel te koude Nederland!

Groet,

Marc